De bloemen van Chimonanthus praecox zijn één van de verrassingen in de winterbloeiende plantenwereld. Wij zien deze heester niet vaak in tuinen. Hij is wel de moeite waard, niet alleen om zijn bleekgele bloemen, maar ook om zijn aangename, meloenachtige geur. Daarom wordt hij in het Engels ook Wintersweet genoemd. De bloeitijd is vanaf begin januari tot maart.
Chimonanthus praecox
Meloenboompje (Nederlands)
Wintersweet (Engels)
Chimonant odorant (Frans)
Chinesische Winterblüte (Duits)
Calyanthaceae – specerijkruidachtige
Herkomst
Chimonanthus is een bergheester en inheems in China. Daarom is hij ook goed opgewassen tegen ons klimaat. Hij werd in 1766 in Europa ingevoerd.
Naamgeving
Het woord Chimonanthus is afgeleid van de Griekse woorden chéima (winter) en anthos (bloem). Het Latijnse woord praecox betekent vroegtijdig. Het is een bladverliezende heester die 3 m hoog kan worden met eivormig, glanzend, lichtgroen, ruw aanvoelend blad dat na de bloei verschijnt. In het najaar zullen de bladeren naar felgeel verkleuren.
Plantkenmerken
Chimonanthus is een bladverliezende heester die 3 m hoog en breed kan worden. De bladeren zijn ruw, ei- of lancetvormig. Na koele zomers bloeit hij vrij schaars. De bloemen bloeien op tweejarig hout. De buitenste bloemen zijn geelwit, de binnenste bruinrood van kleur. In het najaar verkleuren de donkergroene bladeren naar felgeel. Ook dan is deze heester de moeite waard.
Meestal moet men vrij lang wachten om deze bijzondere heester te zien bloeien, want hij groeit erg langzaam. Hij moet zich eerst thuis voelen op de plek (liefst tegen een muur of schutting op het zuiden of westen) waar u hem geplant hebt. Hij is vorstbestendig tot -10°C.
Snoeien
U hoeft Chimonanthus eigenlijk niet te snoeien. Misschien moet hij na 5 jaar een beetje uitgedund of op den duur verjongd worden. Dat kunt u het beste na de bloei doen. Snoeien betekent altijd: minder bloemen in het jaar daarop. Dus, het is beter, snoeien achterwege te laten.
Soorten
Er zijn twee variëteiten bekend: Chimonanthus praecox ´Luteus´, waarvan de binnenste kroonbladeren geel zijn, enChimonanthus praecox ´Grandiflorus´, zoals de naam al zegt, met grote bloemen en rood gevlekte kroonbladeren.
Bron Brigit Kahlert 2006 – stemderbomen.nl, bewerking RVO 2008.