De schoonheid van deze plant refereert aan de schoonheid van de strijdlustige koninging Zenobia Septima Bathzabbai, die schoon was als een Arabische prinses. Ze claimde dat ze een afstammeling was van Cleopatra. Bewijzen daarvan zijn echter nooit gevonden.
Zenobia pulverulenta is een bladverliezende, opgaand groeiende struik, tot 1.5 m hoog. Twijgen eerst geelgroen, later (licht) kaneelbruin. De bladeren zijn eirond tot ovaal met een fijn gezaagde rand en lichtgroen aan de bovenzijde. De onderzijde is blauw en wit bepoederd. In de herfst verkleuren de bladeren prachtig rood.
In mei en of juni verschijnen zuiver witte bloemen, die zwak naar anijs geuren.
Deze zijn klokvormig en hangen in grote bundels, als een carillon bijeen en steken prachtig af bij de kaneelbruine wijgen.
De plant is inheems in Noord-Amerika, van Zuid-Oost Virginia tot Zuid-Carolina in vochtige, zandige of venige heidevelden en dennenvegetaties.
Deze plant behoort tot de heidekruid familie en verlangt daardoor een zure grond.
Behalve een verdwaalde luis heeft deze plant geen last van ziekten of plagen.
De cultivar ´Blue Sky´heeft prachtig blauwe bladeren, die zowel aan de onder- als aan de bovenzijde wit bepoederd zijn.
Een vrij recente cultivar is ´Raspberry Ripple´. Deze heeft framboosroze getinte bloemen (raspberry = framboos)(ripple = deining, golfjes). Deze plant is op beperkte schaal in Nederland verkrijgbaar.
Zenobia, (bijna) als laatste in alle plantenboeken, maar vooraan in mijn hart.
Bron:
dr. C.A. Backer. Verklarend woordenboek van wetenschappelijke plantennamen. Hendriks. Onze loofhoutgewassen.
