Enkianthus, was het toen vanwege de herfstkleur, nu vanwege de bloemen. Er zijn 17 soorten bekend, slechts een aantal hiervan zijn in cultuur. Deze heesters zijn bij uitstek geschikt voor de Japanse tuin, maar passen uiteraard ook in andere tuinen zoals heidetuinen want ze houden van zure gronden zoals Pieris, azalea en Rhododendron.
Enkianthus campanulatus
De belangrijkste en bekendste soort in cultuur. Het is een bladverliezende, vrij stijl opgroeiende struik die tot 4 m hoog kan worden, maar in cultuur vaak niet hoger wordt dan 2 meter. De bladeren zijn elliptisch tot eirond, 3-5 cm lang, aan jonge takken vaak groter met een fijn gezaagde rand, donkergroen met een lichtpaarse gloed. Deze verkleuren in de herfst naar een prachtig geeloranje tot rood. Ze bloeit in mei en juni met klokvormige bloemen, deze licht créme, later bleekroze tot roze, met donkere strepen. Ze verschijnen in hangende trossen. De bloemen zijn ongeveer 1 cm groot. De vruchten bestaan uit een doosvrucht, deze vrijwel rond, 4-5 mm groot en donkerbruin. Ze bevat veel zeer kleine zaden.
Het natuurlijk verspreidingsgebied is Japan. Voornamelijk op zuid Hokkaido, Honshu en Shikoku.
De herfstkleuren zijn meestal spectaculair, van geel via oranje naar rood. De Royal Horticulture Society verleende dan ook een Award of Merrit in 1890 en een Award of Garden Merrit in 1932 aan deze plant.
Er zijn twee varieteiten nl:
var. pallibinianus met rode bloemen en
var. sikokianus met rose bloemen.
Ook zijn er een aantal cultivars in cultuur:
́Albiflorus´ met witte bloemen.
́Hollandia´ bloemen roserood.
́Red Bell´s ́ met rode bloemen.
́Red Velvet´ met rode bloemen
´́Venus´ met grote, licht rose bloemen.
́Showy Lantern´ bloemen rood.
́Vesta´ bloemen créme wit met rode strepen.
́Victoria´ bloemen helderrood
́Virgo´ bloemen créme.
́Wallaby´ dwergvorm
Foto van Enkianthus ´Hollandia´ met rozerode bloei
Enkianthus cernuus rubens
Ook deze soort is inheems in Japan en vaak te vinden in Japanse tuinen. Het is een opgaande struik tot 2 m hoog. De bladeren zijn omgekeerd eirond en 2 tot 4.5 cm lang en gezaagd aan de rand. De bloemen verschijnen in mei, net na de bladontwikkeling, in 7 tot 12-tallige hangende trossen en zijn rood. Hoewel de bladeren en de bloemen kleiner zijn dan die van de voorgaande soort is deze toch zeker aan te bevelen vanwege de talrijke bloemen.
Foto van Enkianthus cernuus
Enkianthus perulatus
Dit is een dicht vertakte struik met een uiteindelijke hoogte van 2 meter. Hij doet er echter zeker 15 jaar over om deze hoogte te bereiken. De frisgroene bladeren zijn aan de rand gezaagd. Bloeit in (april) mei met zuiver witte bloemen aan witte bloemstelen. Opvallend is dat ook de bloemkelk zuiver wit is. Deze soort is ook beroemd vanwege haar prachtig rode herfstkleur.
Verzorging
Pronkklokjes houden van een venige of zanderige, zure grond – het is ook een lid van de heidekruid familie (>Ericaceae) – en wordt behandeld als Rhododdendron. Ze kunnen vrij goed tegen droogte en de volle zon, maar staan liever in de halfschaduw. Behalve een enkel luisje heeft de plant geen last van ziekten of plagen. Snoeien is meestal niet noodzakelijk.
Niet alle hier genoemde soorten en cultivars zijn in de meeste tuincentra aanwezig. Informeert U eens bij de beter gespecialiseerde tuincentra of de betere boomkwekerij zoals bij www.esveld.nl. Misschien kunt u dan ook binnenkort pronken met uw pronkklokje.
