De Magnolia komen al duizenden jaren voor op onze planeet. En nog steeds zijn het mooie heesters voor een kleurrijke lente. De Nederlandse benaming beverboom, genoemd naar de behaarde knopschubben, is nooit echt ingeburgerd geraakt. Mensen noemen hem meestal de tulpenboom vanwege de op tulpen lijkende bloemen, terwijl dit eigenlijk de Nederlandse benaming is voor de Liriodendron. Het geslacht is genoemd naar Pierre Magnol (1638-1715), een Franse hoogleraar en directeur van de botanische tuin te Monpelier. Hij begon als eerste met het kruisen van Magnolia´s.
Beverbomen zijn vrij makkelijke heesters die uitgroeien tot kleine tot middelgrote struikvormige bomen. In de loop der jaren is het geslacht sterk geëvolueerd. Er zijn nieuwe, vooral klein blijvende cultivars bijgekomen, aangepast aan de afmetingen van de hedendaagse tuinen. De meeste Magnolia´s zijn bladverliezend maar er zijn ook prachtige bladhoudende soorten. Deze laatste worden in ons klimaat meestal als (grote) kuipplant gehouden. De bladverliezende soorten bloeien in het voorjaar. De vroegste bloeien reeds in maart, nog voordat het blad aan de twijgen verschijnt.
Twee groepen. Magnolia´s kunnen we indelen in 2 grote groepen die merkelijk van elkaar verschillen:
1. Oost-Aziatische soorten: blijven kleiner en bloeien voor het blad verschijnt
2. Amerikaanse soorten: groeien meestal forser en hoger uit en bloeien meestal na de ontwikkeling van het blad
Het planten
Om te kunnen genieten van de bloei kan je best vroeg planten. Koop en plant je favoriete Magnolia reeds in april-mei. Magnolia´s houden niet van kalk. Maak dus een voldoende groot plantgat en breng wat humusrijke, zurig materiaal aan zoals potgrond voor heidegrondplanten. Je eigen compost is meestal te kalkrijk. Meet eventueel eerst met een geschikte pH meter.
Plant voorzichtig want de wortels zijn vrij broos en worden niet graag beschadigd. Dat is een van de redenen waarom planten niet groeien na aankoop. Koop daarom bij voorkeur planten met kluit of in container. Magnolia´s zijn sterke planten maar ze haten wind. Vermijd zeker een plek op het noordoosten. Kies bij voorkeur een zonnige plek uit, ietwat beschut op een voldoende vochthoudende bodem. Een beschutte plek kan ook voorkomen dat de in maart openkomende bloemen door wind en vorst vroegtijdig beschadigd worden. Deze tot struikvormig uitgroeiende boomheesters zijn geschikt voor een solitaire plek, bijvoorbeeld als blikvanger in het gazon of tussen bodembedekkende vaste planten.
 |
Beworteling
Magnolia´s wortelen maar oppervlakkig diep. Grondbewerkingen rondom de kluit worden daarom niet zo goed verdragen. Het aanbrengen van een mulchlaag rondom de planten heeft een gunstig effect op de plantengroei. De mulchlaag houdt de grond koel en vochtig en de vorst kan minder diep indringen in de bodem.
Vermeerdering
De meeste Magnolia´s worden vermeerderd door stekken maar dit is niet makkelijk. Afleggen lukt ook goed maar gaat traag. Enkel soorten kunnen uit zaad vermeerderd worden.
Soorten
 |
Magnolia ´Galaxy´ is ontstaan uit de kruising van Magnolia liliflora ´Nigra´ en Magnolia sprengeri ´Diva´. De plant ontwikkeld zich met een piramidale boomvorm tot 7 m hoog. De bloemen zijn donker roodpaars en verschijnen in mei. Heel mooi ! |
 |
Magnolia ´Betty´ bloeit in april-mei met lilaroze bloemen die variabel zijn van vorm. De grote, witroze bloemen zijn samengesteld uit kroonbladen die tot 7-10 cm groot kunnen zijn. |
 |
Magnolia ´Butterflies´, ontstaan uit de kruising van M. acuminata x M. denudata ´Sawada´s Cream´, wordt beschouwd als de best geelbloeiende Magnolia. Groeit uit tot 4.5-5 meter hoog. |
 |
Magnolia ´Charles Coates´ is een kruising uit Magnolia sieboldii x Magnolia tripetala met bladeren die tot 25 cm lang zijn. De bloei loopt van mei tot juni met bekervormige, sterk geurende bloemen van 10 tot 12 cm breed. |
 |
Magnolia ´Elizabeth´ (synoniem M. brooklyensis ´Elizabeth´) is ontstaan uit de kruising van M. acuminata x M. denudata. In mei-juni, nog voor de bladeren volledig zijn ontwikkeld, verschijnen prachtig lichtgele, geurende bloemen. Door zijn wat late bloei vervriezen de bloemen bijna nooit. De struik groeit ietwat piramidaalvormig uit en wordt niet te hoog (2.5 tot 3 meter). Alvast een aanrader!
|
 |
Magnolia ´George Henry Kern´ is een kruising van Magnolia stellata x Magnolia liliiflora ´Nigra´ en heeft smalle bladeren. De roze-rode bloemen zijn samengesteld uit 8 kelkbladeren. De planten bloeien reeds uitbundig op jeugdige leeftijd. Blijft relatief klein tot 2.5 meter. |
 |
Magnolia ´Maryland´ is een groenblijvende cultivar voor een beschutte plek. Deze cultivar, ontstaan uit de kruising van M. grandiflora X M. salicifolia verdraagt sterke snoei. De roomwitte tot crèmegele bloemen zijn sterk geurend !!! |
 |
Magnolia grandiflora is bij ons groenblijvend maar niet geheel winterhard. Zeer goed te houden als grote, solitaire kuipplant. Deze zuidelijke magnolia is inheems in het zuidoosten van de Noordelijk Amerika. In zijn habitat groeit hij uit tot een boomachtige struik van 18-30 meter, bij ons tot 10 meter. Deze soort treft je vaak aan in de Zuid-Europese tuinen waar hij kan uitgroeien tot een prachtige statige boomstruik met een kegelvormige kroon en vaak met takken die tot op de grond reiken. Bladeren zijn groot, elliptisch, 12-15 cm groot en glanzend groen aan de bovenzijde, leerachtig. De onderzijde van het blad lijkt dikt oranje dons tot roestbruin viltig. De mooie schaalvormige roomkleurige bloemen verspreiden een geur van citroen en zijn wel tot 25 cm groot. De bloeitijd valt tussen mei en september. De cilindrische vruchten zijn tot 5-7 cm groot en oranjegroen. In Frankrijk is vooral Magnolia grandiflora ´Galissonieri´ in gebruik. Dit ras is tegen strengere vorst bestand. De Zuiderse magnolia houd van een plaats in de zon of de lichte schaduw. Geef tijdens de zomer voldoende water. Zo nu en dan eens bemesten met een complete meststof tussen maart en augustus. De plant is niet zo erg vorstgevoelig. Laat hem daarom zo lang mogelijk buiten staan. Deze Zuiderse Magnolia behoud zijn blad. Overwinter hem dan ook zo licht mogelijk en koel. Voor een korte beschermperiode tegen de vorst mag je hem wel eens een donkerder plaats geven, dit gedurende maximum een veertiental dagen. |
 |
Magnolia grandiflora ´Edith Bogue´ is een groenblijvend Magnolia. Algemeen wordt gesteld dat dit ras niet volledig winterhard is bij ons. Andere bronnen melden dat het ras tot -25 ° C kan tolereren. |
 |
Magnolia grandiflora ´Exmouth´ is een niet winterharde maar toffe groenblijvende magnolia om in kuipen te houden of om in de tuin op een beschut plekje te planten. Bloeit met prachtig witte, bolvormige bloemen met tot 18 kelkbladeren ! Verdraagt ook goed de snoei wat de plant zeer geschikt maakt om als kuipplant te houden. |
 |
In elke tuin past de stermagnolia of Magnolia stellata. Deze struik wordt niet hoger dan 1,5 m en groeit nagenoeg even breed uit. De groei is bovendien langzaam. Jonge exemplaren bloeien al rijk, vooral op een zonnige en beschutte plek. Dat laatste is van belang vanwege de vroege bloei: nachtvorst mag de smetteloos witte bloemen niet beschadigen. Het is een gemakkelijk groeiende bloemheester, een echte blikvanger in het voorjaar. Magnolia´s wortelen maar oppervlakkig diep. Grondbewerkingen rondom de kluit worden daarom niet zo goed verdragen. Het aanbrengen van een mulchlaag rondom de planten heeft een gunstig effect op de plantengroei. De mulchlaag houdt de grond koel en vochtig en de vorst kan minder diep indringen in de bodem. |
 |
Magnolia wiesneri is een interessante maar vorstgevoelige, zomerbloeiende Magnolia. Het is een kruising tussen Magnolia sieboldii x Magnolia hypoleuca. Magnolia wiesnei geeft van juni tot juli bloemen die dubbel zo groot zijn als die van Magnolia sieboldii. De ivoorkleurige kelkbladeren zijn aan de buitenkant lichtroze en de bloemen verspreiden een sterke ananasgeur. |
samenstelling RVO
