Mei is de balkon,- en terrasmaand bij uitstek, waarin de Pelargonium – in de volksmond beter bekend als geranium – niet mag ontbreken. De Pelargonium wordt ingedeeld in drie verschillende groepen: kamerpelargoniums, welriekende pelargoniums en tuinpelargoniums. De belangrijkste kamerpelargonium is de Franse geranium, een groep die officieel staat geregistreerd als P. Grandiflorum Grp. Opvallend zijn – de naam zegt het al – de grote bloemen. De laatste tijd zijn echter ook kleinbloemige typen in opkomst, zoals `Lord Bute´ (paars), `Tip Top Duet´ (idem) en `Velvet Duet´ (idem). De kamerplanten worden meestal in een 12 centimeter pot verhandeld.
Pelargoniums die bekend staan om hun welriekendheid zijn Pelagonium graveolens (citroengeranium) en Pelagonium odier. Het gaat hier om bladpelargoniums, die weliswaar bloeien, maar minder spectaculair dan hun Franse collega´s. De geur varieert van fris (citroen) tot zoet (´zuurtjes´). Als het blad wordt aangeraakt, verspreidt hun geur zich in de hele huiskamer. De citroengeranium wordt om die reden ook wel ingezet om muggen te verdrijven.
De tuinpelargoniums worden verhandeld in drie groepen: de Zonale-groep (Zonale = rechtopstaand), de Peltatum-groep (Peltatum = hangend) en de groep ´overig´. Binnen de Zonale-groep worden de F1-hybriden apart verhandeld. Deze worden vermeerderd uit zaad. Dit zijn pelargoniums die uitblinken in bloeirijkheid en uniformiteit. De tuinpelargoniums worden voornamelijk in een 10,5 centimeter pot geteeld. Hun aandeel in de totale pelargoniumaanvoer is 93 procent. De Zonale Grp. is het grootst (7 procent F1: 38 procent niet-F1), gevolgd door de Peltatum Grp. (35 procent) en de groep ´overig´ (13 procent). Hieronder worden gemengde partijen verhandeld, die zowel uit Zonale als Peltatum-pelargoniums bestaan.
Pelargonium is in veel kleuren leverbaar. Rood is de meest verhandelde kleur, gevolgd door roze en paars. Daarna volgen zalm, tweekleurig, wit en oranje. De paarse en witte rassen werden in 1999 op de Nederlandse veilingen het hoogst gewaardeerd. In totaal zijn in dat jaar ruim 51 miljoen stuks verhandeld, bijna 3 miljoen stuks meer dan in 1998.
De top-3 van meest verkochte geraniums van 1999 bestaat uit: P. Peltatum Grp. ´Balkon Rood´ (rood) en ´Balkon Roze´ (roze), gevolgd door P. Zonale Grp. ´Palais´ (zalm). Hoog gewaardeerde en exclusieve Zonale-rassen zijn: ´Primeri Red´ (rood), ´Primeri White´ (wit) en Gala (wit). De Primeri-rassen hebben als voordeel, dat er geen uitgebloeide bloemen hoeven te worden verwijderd. Deze pelargoniums zijn herkenbaar aan de opvallende stip, dat op elk bloemblaadje te vinden is. Bij de Peltatum-groep mochten ´Bonito´ (paars), Felix (rood) en ´Barbe Blue´ (paars) op een grote belangstelling van de handel rekenen. De populairste Grandiflorum-geraniums voor de huiskamer zijn ´Jasmin´ (wit) en ´Freuhlingszauber Lila´ (paars). Nieuwe rassen zijn: P. Zonale Grp. ´Merilady´ (roze), ´Primeri Cerise´ (donkerroze) en ´Merisnow´ (wit).
Pelargonium vraagt in de handelsfase enige aandacht. Houd de transportduur zo kort mogelijk. De plant kan het beste bij een temperatuur van 5 tot 10°C worden vervoerd. Nachtvorst en hoge temperaturen moeten worden vermeden. Laat de potkluit niet uitdrogen. Geef direct bij aankomst ruim water en zet de planten uit elkaar op een lichte plaats. Hiermee wordt voorkomen dat de bladeren geel worden.
Consumenten kunnen de bloeiperiode verlengen door wekelijks de uitgebloeide bloemen te verwijderen. De planten verlangen ruim water en minimaal vier uur per dag direct zonlicht om te floreren. Een keer per veertien dagen plantenvoedsel is voldoende. Voor de kamerpelargonium geldt: geef geen water op het blad of het hart van de plant, anders gaat deze rotten. Voor tuinpelargoniums is het raadzaam te wachten met uitplanten tot het gevaar voor nachtvorst is geweken. Mocht er onverhoeds toch nachtvorst optreden, dan moeten de planten worden afgedekt om schade te voorkomen. Als de planten bij elkaar in een bak worden gezet is het raadzaam om de pot te verwijderen.
Kamer- en tuinpelargoniums zijn van maart of april tot en met juni op de Nederlandse bloemenveilingen verkrijgbaar, met een piek in mei. Steeds meer pelargoniums worden als gemengde partij aangevoerd. In 1997 was dat 38 procent, vorig jaar 43 procent.
De naam Pelargonium is afgeleid van het Griekse ´Pelargos´, wat ooievaar betekent. Dit verwijst naar de lange, smalle snavelvormige vrucht. De Nederlandse volksnaam ´Geranium´ is onjuist, omdat dit een inheemse, vaste plant is voor de tuin. Sommige variëteiten van Pelargonium graveolens worden gebruikt in parfums en in de keuken. De geurende pelargoniums worden ook gebruikt als potpourri.
Bron: Geert Devriese – 2000, bewerking Rudi Van Overloop 2007. Bloemenbureau Holland
