Dat er in de tuin na oktober niets meer te doen valt is een wijd verbreide misvatting. Als het blad is gevallen wordt het geraamte van de tuin zichtbaar – waarvan overigens de skeletten van dode vaste planten een belangrijk deel uitmaken. Snoei daarom vooral de stengels van hogere, stevige vaste planten en grassen niet te snel af, ze kunnen het winterbeeld van de tuin zoveel interessanter maken.
Veel beter zichtbaar zijn nu ook eventuele missers. Zolang het niet vriest is het een goede tijd om bomen en struiken te planten, uit potten maar ook met kale wortels, rechtstreeks uit de volle grond. Dat laatste is de manier waarop rozen in dit jaargetijde worden geplant. Het is tevens een goede tijd om de soorten aan te planten, die juist nu op hun mooist zijn door de kleur van takken of schors.
In de kornoeljefamilie (Cornus) zijn struiken te vinden met bijzonder opvallend gekleurde takken. De betekenis van Cornus is hoorn, dit vooral omdat het hout van de Cornus mas zo hard zou zijn als hoorn. Binnen deze familie vindt je naast struiken ook kruipers en kleine bomen. Door de laagstaande zon komen ze in dit jaargetijde extra goed uit! Cornus alba ´Sibirica´ is een struik met groen blad, dat in de herfst schitterend rood verkleurt. De kale takken die daarna zichtbaar worden hebben de kleur van rood koraal.
Een klassieke combinatie is die van ´Sibirica´ met andere cultivars:
- Cornus alba ´Kesselringii´ heeft blad dat opvallend purperbruin uitloopt. Later wordt het groen. De twijgen zijn in de winter heel donkerrood tot purperzwart gekleurd.
- Cornus stolonifera ´Flaviramea´ is een breed uitgroeiende struik die wat lager blijft dan de andere. De naam geeft aan dat de takken fel groengeel getint zijn.
 |
Geschikt om apart te planten is Cornus sanguinea ´Midwinter Fire´. De plant heeft als extra attractie witte bloemen in mei, gevolgd door zwarte bessen. De wintertakken zijn ongelijkmatig gekleurd: aan de schaduwkant zijn ze geel, aan de zonzijde oranjerood.
 |
Van Cornus alba zijn ook nog mooie soorten te krijgen met anders gekleurd blad:
|
Een mooie kleine vorm van Cornus stolonifera is nog ´Kelseyi´ die slechts 75 cm hoog wordt en purperbruine takken heeft.
 |
Alle genoemde Cornus-soorten worden uiteindelijk zo´n 2-3 meter hoog. De jongere takken hebben echter de felste kleur, zodat men de oudere takken regelmatig wegsnoeit, tegen eind maart, voordat het nieuwe blad verschijnt.
Wat grondsoort betreft zijn ze niet kieskeurig, ze doen het zowel op vochtige als wat drogere grond. De gekleurde takken zijn erg leuk om in boeketten te verwerken!
Bron: Vlam – plant van de maand, Geert Devriese
