Kruidendokters aan het hof van de koning, die met drankjes en zalfjes veel leed konden verhelpen, werden overal geprezen en op handen gedragen. De arts was in die tijd ook een beter betaalde job. Kruidenmengers, die zich nogal zonderling gedroegen en vaak eenzaam in de beschutting van een woud of moeras leefden, werden meestal niet begrepen. In de ogen van bijgelovige dorpelingen waren ze al gauw tovenaars, heksen of gifmengers. Hun levensweg ging maar één richting uit : naar de brandstapel. In onze tijd zijn er nog kruidendokters en kruidenmengers. Denk maar eens aan de tovenaars in Afrika, medicijnmannen in India. Zij kennen de kracht van kruiden!
De laatste dertig jaar dacht bijna niemand er nog aan dat er kruiden en wilde planten bestaan. De kruidenkennis werd niet meer doorgegeven van ouders naar kinderen, en raakte vergeten. Kruiden waren immers niet meer belangrijk, want de scheikundige industrie distilleerde meer middeltjes dan er kwalen waren. Kastjes vol pillen, pijnstillers bij tonnen. Toch weet de wetenschap heel goed hoe waardevol wilde planten zijn, want in bijna alle geneesmiddelen zitten kruiden. En die kruiden verrichten wonderen.
Terug naar de natuur
Maar goed, toch werden de kruiden in de natuur platgespoten, omgeploegd of gewoon aan hun lot overgelaten.
Tot de volksgeneeskunde opnieuw de kop opstak en de homeopathie werd geboren. Homeopathie gebruikt alleen middelen die uit kruiden bereid zij, zonder dat er scheikundige stoffen aan werden toegevoegd.
Beter met kruiden
De meeste kruiden zijn eetbaar, maar natuurlijk zijn ze niet allemaal even lekker. Het merendeel van de eetbare gewassen bezit geneeskrachtige eigenschappen. De kracht van de kruiden wordt op verschillende manieren aangewend.
Je kent ongetwijfeld de kruiden-, linde-, kamille-, munt-, en rozenbottelthee.
Op de fijngemalen, gedroogde blaadjes giet je kokend water en dat drink je als slaapmutsje, of gewoon omdat het lekker is.
Een andere helende kracht van kruiden zit in de etherische oliën. Deze oliën zorgen onder meer voor de geur van een plant. De homeopathie weet dat. Ze gebruikt die krachtige olie. Anijsolie zorgt er bijvoorbeeld voor dat je wat minder zenuwachtig wordt.
Kruiden proeven
Na een lange winter voel je je loom en lusteloos. Tijdens die donkere maanden adem je immers te weinig buitenlucht in, eet je zelden verse groenten en krijg je te weinig lichaamsbeweging.
Daardoor hopen de afvalstoffen zich in je lichaam op en voel je je als een vaatdoek. Gelukkig heeft de natuur een kosteloos middeltje in huis. Heel wat voorjaarskruiden zitten boordevol vitamientjes die het bloed zuiveren. Met zuiver bloed voel je je weer fris en levenslustig.
Maak in maart-april eens een lenteslaatje van weegbree, duizendblad, madeliefjes en met de groene blaadjes van paardebloem en brandneteltopjes. Deze smaak is fris en al deze tintelende kruiden maken je lijf weer sterk.
Een apotheek in de berm
Tegen elk kwaaltje is een kruid gewassen, en dat kruid vind je in de berm, zomaar naast de weg.
Heb je je keel al schor gekucht en je longen uitgehoest, dan brengen vlierbessensiroop en venkelthee je wat rust.
Loop je al dagen rond met een verstopte neus en dove oren, dan kunnen lindethee en thee van de bloemen van de moerrasspirea (bevat aspirine) je lijdensweg wat verlichten.
Heb je last van een vervelend wondje dat slecht geneest, dan helpen kompressen van geplette smeerwortel- of daslookblaadjes.
Sint-Jansolie is een wondermiddel tegen zonnebrand of kleine brandwondjes:
Het Sint-Janskruid is een klein, geel bloemetje. Pluk een handvol bloemblaadjes en giet er een kwart liter olijfolie over. Dit goedje laat je veertien dagen in de zon staan. Roer er elke dag eens in. Na twee weken bekom je een rode brij die je moet filteren. Het vocht is de Sint-Jansolie. Je doet er goed aan om zo´n flesje bij de hand te hebben op het strand Mallorca.
Kruiden plukken
Kruiden zijn het krachtigst bij het begin van hun bloeitijd. Pluk ze alleen als ze droog zijn, en laat de wortels in de grond. Pluk nooit planten in de buurt van fabrieken of langs drukke autowegen, want zuivere kruiden zijn dat niet. Voor je als kruidendokter aan de slag gaat, moet je goed weten wat voor vlees je in de kuip hebt. Sla er gespecialiseerde boeken op na. Ben je niet zeker, laat dan alles ongemoeid. Beschermde en zeldzame planten horen evenmin in je keuken thuis.
Kruiden bewaren
Eerst moet je de buit laten drogen op een verluchte plaats. Stop ze nooit in een plastic zak. Als de plant goed droog is, kun je hem opbergen in een blikken doos, een jute zak of houten kistje. Kleef er een naamkaartje op en schrijf erbij waar het goed voor is.
Bronnen: Fortuintje 2001 – Velt – Afdeling Hamme
