Als biologisch tuinier eet ik het liefst de groente van het seizoen. Dat spaart vervoerskosten en verwarmingskosten. Boerenkool, pastinaak, wortel, biet, rode en witte kool, witlof… het is allemaal heerlijk. Maar nu het februari is, snak ik naar verse sla. Gelukkig is er veldsla, een dapper gewas dat de hele winter oogstbaar is, als het tenminste niet vriest.
Zaaien
Veldsla zaai je best in augustus en september in grond die eerder goed bemest geweest is voor een ander gewas of die je verrijkt hebt met wat goed verteerde compost. In de koude bak is prima, maar gewoon buiten gaat het ook goed. Ik zaai breedwerpig en zorg daarbij wel dat de plantjes niet te dicht opeen staan. Zaaien op rij kan ook: leg de vrij grote zaden op ongeveer één centimeter en dun dan later op vier centimeter. Het dunsel kun je natuurlijk eten. Houd 15 centimeter tussen de rijen.
Oogsten
De kransjes veldsla, die zacht en heerlijk fris smaken, kun je oogsten als ze 8 tot 10 centimeter in doorsnee zijn. Als je eerst de grootste plantjes ertussenuit haalt, krijgt de rest meer ruimte om uit te groeien.
Veldsla is een gemakkelijk gewas, dat niet zo snel last heeft van ziektes. Als het vriest, lijkt het alsof het misgaat. De plantjes zijn donkergroen en verlept. Maar zodra de temperatuur stijgt, fleuren ze weer op.
 |
| Kleine veldkers |
Zaad winnen
Je kunt je eigen biologische zaad winnen, door enkele goede planten te laten uitgroeien. Geef ze dan wel wat meer ruimte. Ik kreeg mooie, blauwe bloempjes. Oogst de zaden voor ze op de grond vallen, anders liggen ze overal…
Lentesalade: broodnodige vitamines
Nu alles weer een beetje begint te groeien, maak ik regelmatig een lentesalade voor de broodnodige vitamines. De veldsla zelf bevat veel vitamine C, caroteen (meer dan worteltjes!), calcium en ijzer. Gecombineerd met wat kleine veldkers (Cardamine hirsuta, een onkruid dat op het moment overal groeit, smaakt als tuinkers en ook boordevol vitamines zit), jonge paardebloemblaadjes, daslook en kervel geeft deze heerlijke salade ons de lente-energie die we zo hard nodig hebben aan het einde van de winter.
 |
| Veldsla, gezusterlijk naast de kleine veldkers |
Bron Eveline Rodenburg 2005, bewerking RVO 2008
