In het boek De TuinRuimers worden de meest uiteenlopende tuinen onder handen genomen. Met 10-tallen voorbeeldtuinen, duidelijke werktekeningen, vele kleurenfoto´s en de hulp, creativiteit en originaliteit van Rob Verlinden, wordt met dit boek ieders tuin in een mum van tijd een prachtige plek. Uit het boek koos ik als voorbeeld Tuin3 – Gewild Wonen:
Er wordt in Nederlandse nieuwe steden, zoals Almere en Lelystad, maar ook in nieuwe buitenwijken, op vinex-locaties en op tal van andere plekken uitgebreid geëxperimenteerd met nieuwe woonvormen en architectuur. Daarbij hebben architecten soms de vrije hand, maar in de meeste gevallen worden ze geconfronteerd met een woud aan regels en beperkingen.
In veel gevallen ontstaan afwijkend ogende wijken vol woningen die binnen meestal niet bieden wat je er vanbuiten gezien van zou verwachten. Vaak gaat het toch weer om doorsnee indelingen en standaardappartementen. In dit begin van de 21e eeuw is vooral de hang naar retrawoningen erg opvallend. Beloofd wordt een woonwijze met de sfeer en de vormen van de betere standen uit het verleden. Er worden wijken als kastelen binnen grachten gebouwd (Apeldoorn, Helmond), woningen met een Middeleeuwse touch (zoals in Zetten), paleisachtige eenheden (De Nieuwe Burght, Rijswijk) en het aantal projecten met ´jaren dertig´ woningen is niet meer bij te houden, Er is duidelijk een hang naar het verleden, naar het goede oude vertrouwde en het is voor ontwerpers en bouwers verleidelijk om daarop terug te vallen in plaats van naar nieuwe creatieve uitingen en oplossingen te zoeken.
Een nieuw gemaakt verleden
Wat er dan gebeurt, is geschiedenis suggereren die er niet is. Als er bovendien geen band met de omgeving is en ontwerpers te weinig inspelen op een menging van functies en een aantrekkelijke afwisseling van woonvormen en voorzieningen, zullen de bewoners dat onbewust trachten te compenseren door zelf in hun woonomgeving in te grijpen. Dat is niet tegen te gaan door strakke regels qua kleuren, afscheidingen enz. In iedere moderne woonomgeving is privacy voor de bewoners heilig en hellen privé-wensen vaak zwaarder dan wat de omgeving wil of voorschrijft. Langzamerhand zie je zo´n woongebied dan toch veranderen als het niet klopt met wat de bewoners willen. Dan treedt de ´verrommeling´ in, die men juist probeert te vermijden.
Licht retro
In dit geval moest ik een tuin maken in een ruime nieuwbouwwijk met huizen die enigszins aan de houten Hollandse woningen of aan huizen uit dorpen en steden rond het IJsselmeer doen denken. Er zit qua vormgeving een nostalgische toets in, hoe modern de huizen ook mogen zijn. Ook hier is de kleur van de woningen voorgeschreven. Overigens stoort dat hier niet doordat de huizen op vrij royale percelen staan en er dus geen gesloten kleurfront ontstaat, zoals je elders wel vaak ziel. Het geeft hier meer het effect dat ook uit rode baksteen opgetrokken huizen kunnen hebben. Die vormen dan echte kleurvlekken in het landschap. Dat is hier ook het geval. De gedempt rode kleur heeft zelfs iets warms waar zowel een klassieke als een natuurlijke tuinaanleg prima bij aansluit. Ik heb beide toegepast.
Symmetrie
De tuin achter het huis heeft een symmetrische opzet gekregen, met fraaie, rustige perken, buxushaagjes en een klassiek beeld aan het eind van de centrale zichtlijn in de tuin. Geheel volgens de regels. De beplanting heb ik rustig gehouden. Geen overdadige explosies van kleur, maar het hele jaar door steeds bloeiende ´vlekken´. Er valt altijd wat te genieten. Rust is hier echt hoofdzaak. De kleuren zijn afgestemd op die van het huis, ook in de bestrating. Dit is een tuin waarin je een ommetje kunt maken, zoals er ook vroeger in tuinen gekuierd werd.
In feite is het maken van een symmetrische tuin vrij gemakkelijk (je kunt er weinig fout aan doen) en het resultaat is altijd de moeite waard.
Je kunt kleinere planten altijd het beste in groepen planten om rust en mooie kleurvlakken te maken. En plant in een kleine tuin vrij dicht op elkaar. In een kleine tuin kijk je namelijk óp de planten en niet ertegenaan. Een dicht vlak is dan mooier en de tuin oogt meteen meer volgroeid.
Een zijtuin met natuurlijke vormen
Natuurlijke vormen inderdaad, maar toch ook een klassieke toets in moderne vormgeving: het trompe-l´oeil (de muurschildering) boven de trap die als in een tempel naar de gesuggereerde ruimte erachter lijkt te voeren. Je zou in zo´n geval ook een fraaie fotodecoratie kunnen toepassen. Op de treden kun je overigens prima zitten en van die kant van de tuin genieten. De vormgeving is hier los en vrij natuurlijk. In de planken schutting komt hel rood terug dat bij deze huizen het hele jaar door een warme toets geeft. Het lijkt gedurfd, maar het werkt doordat het harmonieert met elementen in de omgeving.
Durf meer met kleur
Er wordt nog veel te weinig geëxperimenteerd met kleur. Als je al die monotone naturel houten schuttingen in nieuwbouwwijken ziet, zou een eigen kleurtoets het tuinleven daar geweldig kunnen verlevendigen. Ik heb zelfs tuinen gemaakt waarin de drie primaire kleuren de basis vormden. Het effect was enorm vrolijk. Je moet sterke kleuren natuurlijk wel met gevoel toepassen om het geheel mooi te laten blijven. Nooit overdrijven en houd ook rekening met het wijkende effect van ijle blauwe en grijze tinten en het opdringende van rood, oranje en geel. Met wit en grijs kun je alles verzachten. Groen is de basiskleur in een tuin met veel planten. Zet je daar nog eens groen tegenaan. dan werkt dat niet of nauwelijks.
