Het scheelde niet veel of we hadden rozen in januari: 2006 stapelde record op record, met als laatste een herfstrecord. Te lang en te warm.
Voor wie?
Voor ijsbanen-makers (extra gas nodig). Voor stookolieverkopers (te weinig omzet). Verder voor niemand. Ook niet voor zaden die een koudeperiode nodig hebben om te kiemen: een weekje nachtvorst, nog een tijdje 5 graden ´s nachts en ze zijn klaar. Dus wat mij betreft mag het voorjaar half januari beginnen.
Die lange herfst zat vol verrassingen. Per 18 december bloeide mijn rhododendron nog, of alweer, zag ik een oerwoud aan gele ganzenbloem/wilde goudsbloem, meldde iemand bloeiende stokrozen in Amsterdam en was mijn oost-indische kers nog lang niet aan z´n eind. Dacht hij. Die staat op een Nederlandse berg en opeens viel daar de nachtvorst bovenop: weg kers. Rhododendron bloeide nog steeds…
 |
 |
Half december was er de nationale tuinvogeltelling (mus op 1), waaruit bleek dat veel trekvogels, zoals de lijster, gewoon thuis bleven. Schiphol klaagde dat Schiphol werd overspoeld met kieviten: de thuisblijvers én die uit het noorden die gezellig aanschoven. Schiphol had liever een normaal seizoen, maar draagt haar baksteen bij aan het broeikaseffect, dus zeur niet.
Wat moeten we nou eens willen van januari? Veel zon? Veel zon, weinig wind, graadje of 7 plus, en dat tot en met februari. Dan blijft het nét te koel voor overmoedige planten om echt wakker te worden, maar is het voor mens en dier te doen. Tot maart. Dan wil ik graag zomer en een nieuw winterrecord: te kort, te heet. Ik help het ons hopen 🙂
