Stel: je leest een van de vele tuinbladen of tuinspecials. Daarin schrijft iemand over de klimplant Akebia quinata, ´die in het voorjaar leuke rode bloemetjes heeft´. Je hebt nog nooit een Akebia gezien. Dan fantaseer je al gauw over een plant die van top tot teen onder de rode bloemen zit, wat in het voorjaar tamelijk bijzonder is. Hébben, die plant! Het rare van Akebia-fotoos in tuinbladen is dat ze altijd close-up zijn genomen. Niemand hangt eens fijn een lucifer of een tennisbal in beeld, zodat je geen idee hebt van het formaat. Daarom heb ik dat even voor je gedaan.
Nu zie je hoe groot de bloemen ongeveer zijn. Klein. Ook niet rood, maar donker paarsrood. Donker stoffig paarsrood. In mei, als ze zo hier en daar opengaan, moet je er met je neus bovenop staan om ze goed te zien. Ook zitten ze vaak verstopt onder het blad en bovendien loop je kans dat je een ladder nodig hebt om ze te vinden.
Mijn Akebia klimt door een klimroos en van daaruit rechtstreeks, zes meter hoog, een roodbladige sierkers in. Klimroos en boom zitten dus stevig aan elkaar vast, wat afgelopen herfst een heel gedoe was, toen de hevige storm mijn pergola aan flarden had geblazen. De klimroos groeide daar deels over- en doorheen, dus was ik uren zoet om meters slierten, latten en dorentakken weer min of meer te fatsoeneren.
Akebia is een enthousiaste sliertenmaker: uit bladoksels op het oude hout komen dunne, draaiende serpentines die zich vastklampen aan alles wat houvast geeft en dan een groeispurt inzetten. Voortrazende serpentine met leuk vijfdelig blad. Mocht een sliert de grond raken en daar een tijdje liggen, dan wortelt de uitloper en kun je een Akebia-winkel beginnen.
Snoeien dus! Of laten groeien. Of snoeien en oprollen, of oprollen en aanbinden EN snoeien. Dat doe je nadat de trosjes zijn opgebloeid, want het zijn grappige bloemetjes. Ze groeien op hout van het vorige jaar, dus met snoeien moet je daar eventueel rekening mee houden.
Ik vind Akebia meer een interessante bladplant, die van zon houdt maar niet schrikt van halfschaduw. De plant is behoorlijk wintervast, wordt in zachte winters zelfs niet helemaal kaal, maar een jonkie op een winderige plek zou ik wat oude blad aan zijn voetje gunnen. Laaggroeiende, soepele uitlopers die je tot de herfst over de grond laat kruipen zijn in trek bij bloemsiermensen, dus ook daarmee kun je een winkel beginnen…
